Σε ένα μακρόστενο οικόπεδο εμβαδού 500 τ. μ. με ήπια κλίση (8%) μέσα στον οικισμό της Νεοχωρούδας, αποφασίσθηκε από την ιδιοκτήτριά του να κατασκευασθεί ένα μικρό συγκρότημα το οποίο θα περιλάμβανε κάποια διαμερίσματα για εκμετάλλευση (πώληση) και μία μονοκατοικία την οποία θα κρατούσε η ίδια για προσωπική της κατοικία.

Το ζητούμενο ήταν η μέγιστη αξιοποίηση των όρων δόμησης αλλά και η εφαρμογή όλων των γνωστών τεχνασμάτων για τη μεγιστοποίηση των χώρων, των κατάλληλων για κύρια χρήση. Αυτό θα ίσχυε τόσο για τα διαμερίσματα, όσο και για τη μονοκατοικία.

Η αρχιτεκτονική μελέτη πρότεινε  τρεις κτιριακούς όγκους. Οι δύο, διώροφοι με ημιυπόγειο, σε επαφή με το βορειοδυτικό πλάγιο όριο του οικοπέδου, περιέλαβαν τα προς εκμετάλλευση διαμερίσματα. Σε κάθε κτίριο, σχεδιάσθηκαν τρία αυτοτελή διαμερίσματα, ένα σε κάθε όροφο. Κάθε διαμέρισμα διαθέτει ενιαίο χώρο καθιστικού, φαγητού και κουζίνας, δύο δωμάτια και ένα μπάνιο. Το εμβαδόν τους είναι 72 τ. μ.( διαμερίσματα β’ και γ’ στάθμης) και 79 τ. μ.(διαμερίσματα ημιυπογείου). Τα δύο κτίρια χωροθετήθηκαν συμμετρικά το ένα προς το άλλο, με το κοινό κλιμακοστάσιο και τις εισόδους των διαμερισμάτων β ‘και γ’ στάθμης να διαμορφώνεται πάνω στον άξονα συμμετρίας, στον κενό υπαίθριο χώρο μεταξύ των δύο κτιρίων χώρο. Κοινός προσανατολισμός όλων των διαμερισμάτων, ο νοτιοανατολικός, με τα διαμερίσματα να έχουν επιπλέον προσανατολισμούς, προς τα βορειοανατολικά και τον κοινοτικό δρόμο και τα νοτιοανατολικά και το πίσω όριο του οικοπέδου.

Η μονοκατοικία σχεδιάσθηκε σαν ισόγεια κατοικία με ημιυπόγειο χώρο, με τον κάθε όροφο διαμορφωμένο σε δύο στάθμες με μεταξύ τους υψομετρική διαφορά 1 μ .Το σχήμα της κάτοψης είναι Γ , και στην εσωτερική του γωνία στα νοτιοδυτικά, διαμορφώνεται μία μικρή υπόσκαφη ιδιωτική αυλή,  η οποία, σε συνάρτηση με την κλίση του εδάφους του οικοπέδου, καθιστά τον ημιυπόγειο όροφο, ισόγειο, ως προς το επίπεδό της (μια δεύτερη μικρότερη αυλή, με τα ίδια χαρακτηριστικά δίνει μια δεύτερη διέξοδο στην κουζίνα).  Η είσοδος στην κατοικία  γίνεται από το ισόγειο, όπου είναι χωροθετημένο το παιδικό δωμάτιο με το μπάνιο του και 1 μ. ψηλότερα, το δωμάτιο των γονέων με το δικό του μπάνιο σε συνέχεια του δωματίου. Μία τρύπα στο δάπεδο καθώς και μεγάλες τζαμαρίες στον τοίχο απέναντι από την κύρια είσοδο  και στους δύο ορόφους, επιτρέπουν την οπτική επικοινωνία μεταξύ των ορόφων καθώς και ανάμεσα στον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο. Στο ισόγειο ως προς τις αυλές διαμορφώνονται οι χώροι διημέρευσης (καθιστικό, χώρος φαγητού, κουζίνα), ενώ τις θέσεις όπου το κτίριο είναι ημιυπόγειο καταλαμβάνουν η σκάλα, μια αποθήκη και το λεβητοστάσιο.

Εξωτερικά οι όψεις συντίθενται από επιμέρους διακριτούς όγκους, με διακριτές λειτουργίες (εσωτερικοί χώροι, ημιυπαίθριοι) και στεγάζονται με μονόριχτες και δίριχτες στέγες ή διαφοροποιούνται με δώματα και εγκιβωτισμένες στέγες. Μικρές εσοχές και προεξοχές δίνουν τη δυνατότητα στο φως και τη σκιά να ζωντανεύουν τις όψεις με την εναλλαγή τους.